[05:45] Een blik achter de schermen van de meest omstreden talkshow ooit
Een carrière kan raar lopen. In 1978 was hij burgemeester van Cincinnati; twee decennia later interviewde Jerry Springer een man die tongde met zijn shetlandpony, leden van de Ku Klux Klan en een broer die zijn zus had bezwangerd. Springers voornaam groeide uit tot de vaste leus van opruiende menigtes die een handgemeen aanmoedigen. Zijn talkshow werd het culturele afvoerputje van de Verenigde Staten, meer lowbrow dan Dr. Phil, JENSEN! en RoddelPraat tezamen.
Dat liet onverlet dat The Jerry Springer Show (1991-2018), waarvan bijna 3.900 afleveringen verschenen, in de jaren negentig af en toe zelfs het praatprogramma van Oprah Winfrey voorbijstreefde.
De producenten van de talkshow vlogen een aanzienlijk deel van hun gasten in vanuit de rurale Amerikaanse driehoek Ohio-Arkansas-Georgia. Goedgelovige mensen uit penibele sociaal-economische situaties werden naar de studio in Chicago gelokt onder het mom van een luisterend oor en hulp bij hun problemen, zo wordt duidelijk in de ontnuchterende Netflix-documentaire Jerry Springer: Fights, Camera, Action.
De redactie deed vervolgens haar uiterste best de interviewkandidaten op te fokken en uit de tent te lokken – alles voor maximale ophef en torenhoge kijkcijfers. In april 1998 turfde The New York Times twaalf gevechten in één uitzending. Het was Karel van de Graafs ‘heren, heren’, iedere dag opnieuw. Een producent uit die tijd vergelijkt het programma met het Stanford-gevangenisexperiment.
Ondanks de toxische sfeer bij de productie – Tim Hofman zou er anno 2025 bovenop zijn gedoken – werd de show voornamelijk gezien als verderfelijk doch ongevaarlijk. Tot het verbale vuurwerk van een liefdesdriehoek op het podium in 2000 escaleerde tot een gewelddadige moord in het huis van een van de gasten. Springer schudde elke verantwoordelijkheid van zich af: ‘Ik hoop dat ze de moordenaar pakken […] De rest is gewoon televisie.’
Een jaar voor zijn dood in 2023 kwam de presentator daar weliswaar op terug (‘Ik heb de cultuur vernield’), maar de maatschappelijke impact was al geschied. Leedvermaak is lachen… totdat het huilen wordt.
Netflix: ‘Jerry Springer: Fights, Camera, Action’ (kijktijd: 2 afleveringen van 50 minuten, abonnement vereist)
Op De Correspondent praten de auteur, experts en ervaringsdeskundigen samen verder over dit artikel. Log in om mee te praten. (Alleen voor leden).
Nog geen lid? Steun onze missie om jouw nieuws van context te voorzien en sluit je hier aan.
Wil je eerst kennismaken met onze verhalen? Schrijf je dan in voor de proefmail en ontvang elke zaterdag een artikel in je mailbox.
https://decorrespondent.nl/15856/-/aaee965f-7f78-0de5-06d2-985dbc781c28?pk_campaign=rss-feed&pk_medium=rss&pk_source=publication&pk_kwd=all&pk_cid=eccbc87e4b5ce2fe28308fd9f2a7baf3
#1978 #Cincinnati #twee #JerrySpringer #KuKlux #VerenigdeStaten #Dr.Phil #JENSEN! #RoddelPraat #TheJerrySpringerShow #1991_2018 #3.900 #jarennegentig #Amerikaanse #Ohio_Arkansas_Georgia #sociaal_economische #Netflix_documentaire #Fights #Camera #Action #april1998 #TheNewYorkTimes #twaalf #één #KarelvandeGraafs #Stanford_gevangenisexperiment #TimHofman #2025 #2000 #[ #2023 #2 #50minuten #zaterdag