Idziemy dalej w generacjach i tak oto, w 2025 roku, zakupiłem grę na #PlayStation3. Nówkę. Sam zrywałem folię z logiem PS3.
#TearsToTiara2 wyszło niestety jedynie na PS3. Tytuł nie byle jaki, bo od #Aquaplus. Tak, tych od #Utawarerumono i tak, oparty o ten sam silnik 
Specjalnie dla tej pozycji nasze wysłużone PS3 pojechało do serwisu.
Ta pozycja z #TeamPudełka zasługuje na swoją oddzielną nitkę
Utawarerumono Trilogy Set na Nintendo #Switch, wprost z Kraju Kwitnącej Wiśni. Jak już wielokrotnie wspominałem, dwie z trzech części trylogii zostały wycofane ze sprzedaży cyfrowej na PlayStation 4 lata temu. Obecnie jedyna opcja zapoznania się z całością, to albo gra na PC (Steam), albo polowanie na fizyczne wydania na PS4 (drogie hobby), albo... Do niedawna na tym opcje się kończyły, ale w zeszłym roku nagle pojawiła się informacja, że #Aquaplus zamierza rozszerzyć listę platform o Nintendo Switch. Na razie jedynie w Japonii, ale biorąc pod uwagę, że to te same edycje co na dużych konsolach Sony, gdzie tłumaczenie jest gotowe, liczę w tym roku na potwierdzenie również anglojęzycznego wydania.
Czas na trochę "literatury".
Oficjalny poradnik do #MaskOfDeception i #MaskOfTruth. Pełen najdrobniejszych szczegółów, ale na tym nie koniec zaskoczeń. Jak miałem okazję pisać w moim materiale na łamach @pograneeu - między wydaniem pierwszej a drugiej części trylogii minęło 13 lat. I żeby osoby nieznające początku historii, mogły nadal cieszyć się tym poradnikiem, #Aquaplus dołączył doń kompletny opis wydarzeń z oryginału, oraz diagramy ukazujące relacje wszystkich postaci na przestrzeni całej trylogii. No jak ich nie kochać?
Już napływają nowe informacje z Japonii, odnośnie #Utawarerumono Path to White. Jak donosi #Famitsu, podczas eventu pojawiły się dwie bardzo ważne informacje.
Po pierwsze, to tak naprawdę jest... kontynuacja #MonochromeMobius 
Podczas mojej nitki związanej z tym tytułem wspominałem, że deweloperzy usilnie próbowali „odciąć się od trylogii”, stąd brak Utawarerumono w tytule. Sama fabuła Monochrome Mobius jest jednak jej istotnym elementem. Komentowałem wtedy, że nie zgadzam się z takim zabiegiem i oceniłem, że ten krok mógł kosztować Monochrome Mobius drogo – obniżając sprzedaż i omijając fanów głównej serii. Wygląda więc na to, że się nie pomyliłem i MM2 jednak wraca na łono serii-matki, przestaje się wstydzić członu Utawarerumono w tytule.
Po drugie – mechanika gry ma bazować na tej znanej z Monochrome Mobius. Czyli zamiast klasycznej #visualnovel.i z elementami Tactical RPG, mamy dostać jRPG. Twórcy zapewnili, że znane nam systemy zostaną mocno rozwinięte.
Innymi słowy, z moich dwóch opcji, o których pisałem na początku tej nitki, Japończycy skorzystali... z obu. Wydają pełnoprawną grę z Utawarerumono w tytule, ale jednocześnie kontynuację Monochrome Mobius.
Pytanie – czy to dobrze? 
Nie ukrywam, że poczułem ukłucie strach, jak to przeczytałem. Zdecydowanie wolę formułę visual noveli, aniżeli jRPG w wydaniu #AquaPlus. Szczególnie, że system taktycznej walki w ostatniej części trylogii, został rozwinięty wyśmienicie. Mam jednak świadomość, że ta ekipa potrafi słuchać opinii graczy i naprawiać to, co nie do końca zagrało. To daje mi jakąś nadzieję.
Dla zainteresowanych, notkę Famitsu można przeczytać tutaj 
https://www.famitsu.com/article/202411/23735
ZROBILI TO! 
Podczas pierwszego dnia imprezy na 30 lecie #AquaPlus zapowiedziano kolejną pełnoprawną odsłonę #Utawarerumono Shiro e no Michishirube (w nieoficjalnym tłumaczeniu – Path to White).
Podczas wydarzenia zaprezentowano trailer, oraz utwór przewodni – oczywiście w wykonaniu cudownej #Suara 
Niestety, na razie materiały te nie zostały opublikowane w sieci, ale nie omieszkam ich tu podlinkować, gdy tylko się to zmieni.
Za scenariusz najnowszej części odpowiada Suga Munemitsu, tak jak w każdej poprzedniej odsłonie, więc o jakość tego elementu jestem w 100% spokojny. Warstwa muzyczna również pozostaje w rękach weterana serii Naoya Shimokawa.
Premiera planowana jest na koniec 2025 roku, oczywiście na razie mowa jedynie o Japonii. Mam jednak nadzieję, że zachodni gracze nie zostaną na przysłowiowym „lodzie”. Nie zapowiedziano platform na które ma nastąpić premiera, ale biorąc pod uwagę historię serii, obstawiam PlayStation 4/5, po czym PC. Może, w związku z wydaniem trylogii #Utawarerumono na #Switch początkiem 2025, konsola Nintendo też wzbogaci się o ten tytuł.
Rozpoczął się właśnie pierwszy dzień dwudniowej imprezy z okazji 30. lecia #AquaPlus Wedle zapowiedzi, spodziewać się mamy ujawnienia „czegoś” związanego z dwiema największymi markami studia – #ToHeart i #Utawarerumono.
Przyznam, że jestem cholernie podekscytowany 
Oczywiście trzeba brać poprawkę na to, że to impreza przeznaczona stricte pod japońskich odbiorców. Nie powinniśmy się raczej spodziewać zapowiedzi jakiś anglojęzycznych wydań, chyba że „przy okazji” (chociaż to byłby precedens, bo ich tytuły zawsze wychodzą najpierw w Japonii, a dopiero po jakimś czasie, jeśli w ogóle, na zachodzie). Próbowałem wytypować możliwe opcje, ale to oczywiście zgadywanka:
- kolejna pełnoprawna odsłona Utawarerumono (spełnienie marzeń, ale ostatnie informacje o ukończeniu prac nad scenariuszem ich kolejnej gry, tworzonej przez ostatnie 3 lata i bez zdradzania jej tytułu, mogą coś sugerować)
- Monochrome Mobius 2 (jego powstanie jest oczywistością i jest częścią uniwersum Utawarerumono, ale zapowiedzi ukazywały logo tego ostatniego, a Monochrome usilnie od korzeni próbował się odciąć)
- nowy projekt związany z Utawarerumono, niebędący kolejną główną odsłoną (Japończycy mają już swoje Lost Flag, grę #gacha z uniwersum Utawarerumono, cieszącą się ogromną popularnością, więc czy jest miejsce jeszcze na coś?)
Oddałbym nerkę za możliwość uczestniczenia w tym wydarzeniu Teraz pozostało już tylko czekać na świeże informacje z Kraju Kwitnącej Wiśni.
Wiecie czego dawno nie było? Nowego merchu z #Utawarerumono 
Zacznijmy od uzupełnienia kolekcji japońskich wydań premium o dwa nietypowe tytuły z uniwersum. #UtawarerumonoZAN nie jest ani prequelem, ani sequelem żadnej z części trylogii. #Aquaplus wziął historię opowiedzianą w #MaskOfDeception i opowiedzieli ją na nowo, ale tym razem w formie gry #musou 
Jeżeli #visualnovel.e są u nas gatunkiem niszowym, to co dopiero powiedzieć o tym?
Efekt jest... ciekawy? Fabularnie niestety doszło do ogromnych cięć, ale muszę przyznać, że np. ataki specjalne dorobiły się naprawdę pięknych animacji.
Wydanie premium, klasycznie, w pięknym pudełku, z matowym wykończeniem. Akurat wszystkie gry z serii #Utawarerumono to małe dzieła sztuki pod względem opakowań. Poza grą, znajdziemy w środku między innymi artbook w miękkiej oprawie.
Ciekawostką – w artbooku znalazłem kilka materiałów, których obecność nie ma większego sensu w odniesieniu do historii w ZAN
#MonochromeMobius #RightsAndWrongsForgotten #WrażeniaNaGorąco
Nadal zbieram myśli po zakończeniu, ale przy tej okazji zabrałem się za przygotowywanie materiałów pod recenzję. Jako że ścieżki dźwiękowe z gier, to mój konik, a ukończenie Monochrome Mobius odblokowało opcje odtwarzania dowolnego utworu w grze, sprawdziłem wszystkie 114 pozycji pod kątem autorów.
Michio Kinugasa, autor większości utworów z trylogii #Utawarerumono (i innych gier #Aquaplus ), opuścił nas przedwcześnie w 2020 roku. Tymczasem większość ścieżki dźwiękowej wydanego w 2022 roku Monochrome Mobius, włącznie z openingiem i endingiem, jest jego autorstwa. Co za utalentowany człowiek. Co za niepowetowana strata.
Do napisania tego popchnął mnie pewien szczegół, zauważony zupełnie przypadkiem, przy okazji szukania informacji na inny temat. W ostatnich liniach napisów końcowych Monochrome Mobius, widnieje mały, a jakże piękny trybut 
#MonochromeMobius #RightsAndWrongsForgotten #WrażeniaNaGorąco
W nocy pękło ponad 54h na liczniku i wszystkie znaki na niebie i na ziemi wskazują, że jestem bardzo blisko zakończenia. W związku z tym, mam coraz większe obawy względem tego tytułu 
Widzicie, jest jeden element, który nie pasuje do obrazu "już za moment zakończenie" – fabuła. Widzę więc dwie opcje – albo autorzy upchnęli masę historii w tych ostatnich momentach gry, albo to jedynie pierwsza część większej całości. Żadna z tych opcji mi się szczególnie nie podoba. Znając #Aquaplus i patrząc na trylogię #Utawarerumono (szczególnie na #MaskOfDeception 
), obawiam się, że to będzie drugi wariant.
Na ostateczne potwierdzenie nie trzeba będzie długo czekać. Stay tuned!
#MonochromeMobius #RightsAndWrongsForgotten #WrażeniaNaGorąco
Wspominałem, że Monochrome Mobius to pierwsza, w pełni trójwymiarowa produkcja od #Aquaplus. Fakt, w trylogii #Utawarerumono segmenty SRPG, czyli walka, były w 3D, a ataki specjalne (tzw. final strikes) były ładnie animowane, ale jednak – przeskok jest znaczny. Poniżej fragment z takiego final strike z #PreludeToTheFallen, a w kolejnym wpisie, przykład z #MonochromeMobius.
#MonochromeMobius #RightsAndWrongsForgotten #WrażeniaNaGorąco
Taka uwaga na boku, już niezwiązana z samymi postępami w grze. Ten tytuł jest miejscami – mówiąc bez ogródek – brzydki jak cholera 
Nie będzie to miało wpływu na moją ocenę całości, bo są ku temu powody – jest to pierwszy tytuł #Aquaplus spoza gatunku #visualnovel, pierwszy tytuł w 3D* i do tego sam zespół jest niewielki. Mimo wszystko, miejscami nie mogę się nie zaśmiać, widząc różnice w szczegółowości modeli głównych bohaterów, a np. przechodniów, albo jak postać czyta tekst z wielkiej tablicy, której tekstura wygląda jak zielone spagetti 
Ale już widoczki krajobrazów, potrafią być śliczne. Statyczne Arty stoją, niezmiennie, na bardzo wysokim poziomie – chociaż ich styl uległ zmianie i wprawne oko potrafi rozróżnić, które tło zostało wzięte z trylogii #Utawarerumono, a które zostało stworzone dopiero na potrzeby Monochrome.
* – tak, #Utawarerumono miało elementy 3D, w sekcjach SRPG i miało też trochę dynamicznych animacji, podczas wykonywania ataków specjalnych. Na tym polu Monochrome Mobius zrobił ogromny postęp, zarówno graficznie jak i pod kątem reżyserskim – mam nadzieję, że uda mi się wyciągnąć nagrania z konsoli i pokazać to w którym kolejnym wpisie.
Zgodnie z zapowiedzią – po trylogii #Utawarerumono czas na najnowszy element uniwersum – #MonochromeMobius #RightsAndWrongsForgotten
Rewolucja, pod względem formuły, to mało powiedziane Ale trzeba podchodzić z otwartą głową. Na liczniku poświęconych godzin wartość rośnie, gra się OK, ale... Cały czas czekam na jakiś moment charakterystyczny dla twórców serii #Utawarerumono , czegoś co mnie zaskoczy, złapie za gardło, zakręci łzą w oku.
Nie zrozumcie mnie źle, (jak mi się wydaje) usunięcie członu #Utawarerumono z tytułu, może coś oznaczać. Wiem że to ma być część, która nie wymaga znajomości trylogii, nowy punkt wejścia dla potencjalnych fanów. Z drugiej strony, znam możliwości deweloperów #Aquaplus w tych kwestiach, trudno mi sobie wyobrazić, że mogliby ograniczać samych siebie.
No i w ten sposób dobiłem do 10h na liczniku, już dość mocno zmartwiony całą sytuacją 
I stało się. Przyszło z nikąd. Zmiana muzyki w tle, charakterystyczny widok, niechlujnie rozrzucona elektronika w rogu ekranu, ramka na zdjęcia, stojąca na stole. Boy, oh boy 
O tym co wydarzyło się potem, w szczegółach pisać nie mogę – spoilerom zawsze mówię stanowcze NIE – ale ten moment, natychmiast zamiótł moje wątpliwości pod dywan. Nie wiem czy jeszcze wychylą swój łeb, mam nadzieję, że nie, ale póki co – ciekawość znowu ciągnie mnie do przodu 
W związku z tym, mam zamiar wprowadzić nowy tag – #WrażeniaNaGorąco – pod którym będę zamieszczał swoje spostrzeżenia z bieżącej rozgrywki. Nie będzie to żadna recenzja – ta powstanie na sam koniec przygody, ale bardziej zbiór luźnych uwag i przemyśleń, które zapewne będą ewoluowały i późniejsze wpisy, mogą stać w kompletnej sprzeczności z pierwotnymi.
Mam nadzieję, że kogoś z was zainteresuje tą treścią.
To koniec
Dotarłem do tego punktu, w którym wycisnąłem wszystko z trylogii #Utawarerumono – ukończone wszystkie 3 części fabularne, wszystkie dodatkowe tryby, zdobyta każda możliwa nagroda w grze, wbite każde możliwe trofeum. Trzy tytuły zapewniły mi prawie 238 godzin rozrywki (wliczając w to fabułę i wszystkie elementy dodatkowe). Z części na cześć, widać jak seria ewoluowała, jak twórcy dopieszczali elementy i mimo, że zdarzyły się potknięcia po drodze, potrafili wyciągnąć z nich wnioski i obrócić je na swoją korzyść.
Jest to też seria, z której nie jeden twórca, mógłby się uczyć jak napisać historię – i przede wszystkim BOHATERÓW – w sposób, w który całkowicie pochłania gracza, której ten jest faktycznie ciekawy, a nawet szczerze martwi się o postacie, których perypetie poznaje. Naprawdę, przez 26 lat mojej przygody z grami, wynoszę fabułę na piedestał, ale to co dało mi w tej kwestii #Utawarerumono , jest obecnie spełnieniem najgłębszych marzeń
To też seria, która pchnęła mnie do pisania na jej temat, co sprawia mi prawdziwą radość, nawet jeżeli liczba odbiorcow tych treści, osylcyluje w okolicach liczby jednocyfrowej.
A więc to koniec. Pytanie tylko – koniec czego? Tak, trylogia skończona, ale w serii #Utawarerumono dostępny jest jeszcze jeden tytuł, który właśnie dołączył do mojej kolekcji – #MonochromeMobius Jednocześnie, recenzja pierwszej części czeka na publikację, a kolejne już są w produkcji. Mamy też anime na podstawie trzech pierwszych gier, które również zasługuje na przybliżenie polskiej społeczności graczy. A już w listopadzie czeka nas 30-to lecie #Aquaplus – twórców tego całego dobra – kiedy to ma zostać zapowiedziane "coś" z uniwersum #Utawarerumono Czyli koniec pewnego etapu, ale – mam nadzieję – jednocześnie ledwie początek przygody, która przez 15 lat tliła się gdzieś we mnie, żeby teraz buchać na nowo płomieniem, o który siebie nawet nie podejrzewałem
Proszę Państwa, przed wami #Utawarerumono - historia tych, o których śpiewano legendy!
Dawno nic nie pisałem o powiększającej się kolekcji fantów z #Utawarerumono, prawda?
No to pora zapoznać się z najnowszym członkiem rodziny – #MonochromeMobius #RightsAndWrongsForgotten Podczas gdy oryginalne #Utawarerumono ma już 22 lata na karku, tu mamy do czynienia ze świeżynką z 2002 roku (w Europie z 2003).
#Aquaplus porzucił nazwę serii-matki w tytule – zabieg z którym osobiście się nie zgadzam – co ma, rzekomo, symbolizować punkt wejścia w serię dla nowych graczy. Idąc tym tokiem myślenia, nie jest wymagana znajomość trylogii #Utawarerumono – czego nie omieszkam sprawdzić i ocenić osobiście, a przekazać wam w formie recenzji.
Czym więc jest #MonochromeMobius ? Gra opowiada historię umiejscowioną między #PreludeToTheFallen , a #MaskOfDeception , ale tym razem skupiamy się na perypetiach Oshtora. Przyjdzie nam też dowiedzieć się czegoś więcej o dwóch innych, znanych nam już z trylogii, bohaterach, bo towarzyszyć nam będę Munechika i Mikazuchi. Biorąc pod uwagę, że w dylogii "Mask of" wspólna przeszłość tego trio wydaje się oczywista, aczkolwiek nie dostajemy w tym temacie żadnych szczegółów, jestem niezmiernie ciekaw czego się na tym polu dowiem.
W tej odsłonie, ponownie, mamy do czynienia z odejściem od koncepcji klasycznej #visualnovel.i – zyskujemy pełną kontrolę nad bohaterem, w pseudo-otwartym świecie i podczas turowej, typowej dla #JRPG , walki. Czy to będzie przyszłość serii #Utawarerumono ? Chętnie się przekonam.
Z #MonochromeMobius mam też osobista, "zabawną", historię. Moja szanowna małżonka znalazła ten tytuł jakiś czas temu i podsunęła mi, stwierdzając, że może mnie zainteresować. Popatrzyłem na zrzuty, na tytuł i stwierdziłem, że nic mi to nie mówi i odpuszczam 
Dopiero gdy zacząłem się zapoznawać z pozostałą częścią trylogii #Utawarerumono , czyli niedawno, dowiedziałem się, że to jest gra z tej samej serii! To tak apropos sensu usuwania nazwy serii-matki z tytułu 
Przeskakujemy o kolejny rok - w 2016 #Aquaplus wydaje ostatnia część trylogii, na zachodzie znaną jako #Utawarerumono #MaskOfTruth Jednocześnie to wydanie kontynuuje znany schemat, pod względem jakości i (częściowo) zawartości. Jednak tym razem, poza grą, artbookiem i ścieżka dźwiękową, dostajemy karty z postaciami z gry (zaplombowane do dzisiaj), oraz akrylowy stand z grafiką z boksa (tutaj bez podstawek, bo te są osobno, wciąż oryginalnie zapakowane).
Ciekawostka odnośnie artbooka - ile tam jest szczegółów, których właściwie w grze nie zobaczymy - od elementów stroju, po elementy architektury. To się nazywa porządny design.
Przeskakujemy o kilkanaście lat w przód i tutaj zakrzywimy trochę czasoprzestrzeń (i o tym też przeczytacie w recenzji 
). Rok 2018, #Aquaplus wydaje remaster pierwszego #Utawarerumono , na rynku zachodnim z podtytułem #PreludeToTheFallen W moich rękach jest wydanie premium. Chcę zaznaczyć, że art na froncie pudełka, jest jednym z najpiękniejszych jakie widziałem. Oczywiście został stworzony współcześnie, styl autora zdążył dojrzeć, ale mogę na to pudełko patrzyć bez przerwy. Ciekawostka - widzimy tam większość bohaterów tej części, ale brakuje między innymi protagonisty 
Tym razem pudełko klasyczne, ze zdejmowanym wiekiem, wykończenie satynowe, z błyszczącymi, lakierowanymi znakami tytułu. W środku znajdujemy pudełko z grą, płytę CD ze ścieżką dźwiękową i artbook. Jako że jest to remaster oryginału, artbook oparty jest o wydanie z PS2, ale wiele z artów które tam były jedynie szkicami, tu mamy już w kolorze (fajnie się uzupełniają te wydania), do tego masę nowych obrazków, całość na kredowym papierze. Spostrzegawczy zobaczą tam jeszcze 1 pudełko - jest to blu-ray z mini-serialem anime, którego absolutnie nie powinno się oglądać przed ukończeniem całej trylogii Oczywiście produkt na rynek japoński, więc brak angielskich napisów.
Kolejne wydanie (chronologicznie trzecie, bo na drugie wciąż poluję). Rok 2006, studio #Leaf (tym razem już pod logiem studia matki - #Aquaplus ) wydaje #Utawarerumono na konsole #PlayStation2. Gra doczekała się konkretnych zmian (przeczytacie o tym w mojej recenzji remastera , więc pozwólcie, że nie odsłonie wszystkich kart tutaj). Ponownie dostajemy piękny boks z uchylanym wiekiem (rozmiar większy niż oryginał, tym razem poszli w A4). Całość lakierowana, ponownie w stanie idealnym (nawet w oryginalnej folii, pierwszy właściciel delikatnie się z nią obchodził i do teraz klej wciąż pozwala na jej otworzenie i późniejsze zamknięcie).
W środku znajdziemy opakowanie z grą, oraz ponownie artbook - tym razem znacznie grubszy, znowu na kredowym papierze. Jego zawartość to jest absolutne cudo, bo dostajemy masę szkiców scen które znamy z gry, część w kolorze, część w wersji pre-produkcyjnej. Kopalnia wiedzy dla osób lubiących zajrzeć za kulisy. Do tego dorzucono kartę kolekcjonerską.
To cudo jest już pełnoletnie, równe 18 lat od premiery, a wygląda jak nówka ze sklepu
Technicznie, to ukończyłem dopiero rano. O 2 w nocy musiałem już przerwać, bo leciałem na pysk, a zostało jeszcze kilka scenek po napisach.
I wiecie co? Dzisiaj rano obejrzałem te brakujące "kilka scenek". Jeżeli wczoraj dostałem piękne zakończenie #Utawarerumono #MaskOfTruth, to dzisiaj rano dostałem cudowne zakończenie całej trylogii. To co zrobiły ekipy #Aquaplus i #Leaf - brak mi słów. Naprawdę, ta seria dostarczyła mi takich emocji, że na świeżo, mam problem z zebraniem tego wszystkiego w jakiejś koherentnej formie.
Recenzja części pierwszej - #PreludeToTheFallen - niedługo powinna się ukazać na @pograneeu. Materiał o części drugiej jest już w przygotowaniu, część trzecia nie będzie musiała długo czekać.
Jeżeli ktoś by mnie zapytał, czego szukam w grach - to właśnie tego.
Grajcie w #Utawarerumono!
Po 50h w #Utawarerumono #MaskOfTruth stwierdzam*, że mam do czynienia z grą idealną. Niszową, jak każda visual novela na zachodnim rynku, ale w swojej niszy idealną. Ile dobra nas omija, bo twórcy i wydawcy nie widzą potencjału na zachodzie
* - właściwie, doszedłem do takiego stwierdzenia znacznie wcześniej, ale ta gra co rusz mnie znowu zaskakuje A te 50h, to jeszcze nie jest całość.
