Dziennik wojenny nerda z nadwago. Zadowolenie żony. Na grupach tematycznych, audio, growych, komiksowych (tam rzadziej to słyszę, ale się zdarzało) siedzą ludzie w moim wieku. Już starcy wręcz. No i często pojawia się stwierdzenie, że mają problem z żonami, że one nie akceptują ich hobby. Ja pierdolę, jestem samotny i chciałbym z kimś być, ale jak można się wiązać z kimś kto neguje naszą pasję, dopatrując się przy tym problemów estetycznych? Jak przykładowo można nie kochać dobrego audio? Wystarczyłyby dwa jakieś krytyczne słowa, odnośnie kolekcji czy sprzętu a wyjebał bym na bruk, bo to wszak najważniejsza rzecz w moim smutnym życiu. Może to właśnie chodzi o zazdrość? Że coś jest ważniejsze od niej? Nie można moje drogie (acz wiem, że takich lasek pewnie nie ma w moich obserwatorach) tak tego postrzegać.
Edit: Jeszcze dodam. dlaczego to tak ważne, by mieć pasję. Jestem w tej materii podobnego zdania co Ligotti, że musimy uciekać od codzienności, żeby ją znieść. Odwracać myśli od nieuchronnego. Wiem, że to niemodna teza, że trzeba być hura optymistą, ale ja tak uważam.
/KRW